تو نيستي كه ببيني چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاري است
چگونه عكس تو در برق شيشه ها پيداست چگونه جاي تو در جان زندگي سبز است
هنوز پنجره باز است تو از بلندي ايوان به باغ مي نگري
درخت ها و چمن ها و شمعداني ها به آن ترنم شيرين به آن تبسم مهر
به آن نگاه پر از آفتاب مي نگرندتمام گنجشكان كه درنبودن تو
مرا به باد ملامت گرفته اند ترا به نام صدا مي كنند
هنوز نقش ترا از قراز گنبد كاج كنار باغچه زير درخت ها لب حوض
درون آينه پاك آب مي نگرند تو نيستي كه ببيني چگونه پيچيده است