طبیبا بس کن این درمان من بیمار می میرم
مرا دیگر به حال خویشتن بگذار می میرم
دمادم میشوم کاهیده‌تر، زین عشق جانفرسا
زمن شوئیده دست ایدوستان کاین بار می میرم
ندارم تاب دیدارت که با آن شعله می سوزم
نمیخواهم ترا بینم، کز آن دیدار می میرم
من دیوانه را بگذار تا با خود سخن گویم
به شهر غم غریبم، روی بر دیوار می میرم  (لیلا)

زندگی زیباست ؛ نه در رویا
بوسه زیباست ؛ نه برای هوس
پرنده زیباست ؛ نه برای قفس
دوست داشتن زیباست ؛

  نه برای لمس کردن ؛ برای حس کردن

پس بدون چه کسی تو رو دوست داره ؛

 بخاطره خودت ..

 

من به غیر از تــــو نخواهم ، چه بدانی ، چه ندانی

از درت روی نتــــــــابم ، چه بخوانی ، چه برانی

دل من میل تـــــــو دارد ، چه بجوئی چه نجوئی

دیده ام جـای تــــو باشد ، چه بـمانی ، چه نـمانی

مـن کـه بیمار تـــــو هستم ، چه بپرسی چه نپرسی

جان به راه تـــــــو سپارم ، چه بدانی ، چه ندانی

میتوانی به همه عـمر ، دلم را بفریبی

ور بکوشی ز دل من بگریزی ، نتوانی

دل من سوی تــــــو آید ، بزنی یا بپذیری

بوســــه ات جان بفزایـد ، بدهی یـا بستانی

جانی از بهر تـو دارم ، چه بخواهی چه نخواهی

شعرم آهنگ تــو دارد ، چه بخوانی چه نخوانی

 

 

 

و ...... ای تمامی من .

بیا چو نور که در سرچشمه سار میریزد

به عمق ساکت شبهای من بتاب . بتاب

و در قلمرو من آفتاب تابان باش

تو ای لطافت صبح

بهر زمین دلم کز گیاه نور تهی هست

تو مثل لاله وحشی بناز رویش کن

و در خزان وجودم بیا بهاران باش

مرا که گمشده دشتهای گمنامم

مرا که چلچله ی آشیان بر بادم

مرا که خسته ز راهم به خویش برگردان

که سالهاست من از خویشتن گریخته ام

تو ای یگانه ی خوبم

بیا چراغ دلم شو

برای زیستن دو قلب لازم است

قلبی که دوست بدارد ، قلبی که دوستش بدارند

قلبی که هدیه کند ، قلبی که بپذیرد

قلبی که بگوید ، قلبی که جواب بگوید

قلبی برای من ، قلبی برای انسانی که من می خواهم

تا انسان را در کنار خود حس کنم.

اگه تو رو دوست دارم خیلی زیاد منو ببخش

اگه تویی اونی که فقط دلم می خواد منو ببخش

  منو ببخش اگه شبا ستاره ها رو می شمارم

منو ببخش اگه بهت خیلی می گم دوست دارم

منو ببخش اگه برات سبد سبد گل می چینم

منو ببخش اگه شبا فقط تو رو خواب می بینم

اگه تو رو دوست دارم خیلی زیاد منو ببخش

اگه تویی اونی که فقط دلم می خواد منو ببخش

نه باغ و نه بستان نه چمن میخواهم
نه سرو نه گل نه یاسمن میخواهم
خواهم ز خدای خویش کنجی که در آن
من باشم و آنکسی که من میخواهم